Als u de Nordic Folk een beetje volgt, hoorde u wellicht al de naam van deze zangeres, of minstens die van Tuuletar, de groep waarin ze al enige tijd aan de slag is en waarmee ze al her en der genomineerd werd. Deze Nevrak is haar solo-debuut en de titel verwijst naar een niet-bestaand land, waarin je kan belanden na een droomreis door groene streken, die je laten leven tussen slapen en waken. Dat is de verklaring, die de zangeres zelf geeft bij het verschijnen van deze plaat, die je kunt omschrijven al een mix van klassieke, folk- en elektronische muziek en in de woorden van de zangeres, is de plaat een soort soundtrack bij een reis naar en doorheen de parallelle wereld, waarin je het onzichtbare te zien kunt krijgen.

Klinkt allemaal een beetje zweverig, maar als je goed luistert, hoor je heel intrigerende dingen: Venla is niet alleen een zangeres, die kennelijk nogal wat invloed meedraagt van zangkunstenaressen als Kate Bush of Björk, die elk een heel eigen taal ontwikkelden en precies daarom meteen herkenbaar zijn. Legendes, mythen, verhalen…die de zangeres opraapte in eigen Finland of in Noorwegen en Nepal, waar ze ook stukjes soundscape opnam, die hier vakkundig doorheen de gereciteerde of gezongen teksten gemonteerd werden.

Je hoort bij momenten echo’s van artiesten als Vangelis of Ölafur Arnalds en met de inbreng van gastmuzikanten als de in deze kolommen al vaker bejubelde Maija Kauhanen en vertelster Geneviève Andersen, wordt bij momenten een sfeer gecreëerd, die je onvermijdelijk aan Twin Peaks doet denken. Dat is al helemaal het geval bij een song als “Good Night Laura Palmer”, waar alvast in de titelkeuze weinig aan de fantasie van de luisteraar overgelaten wordt.

Ook de tekst van “Sea of Sensations”, zit helemaal in die sfeer en die tekst werd gehaald bij de Griekse artiest Laonikos Psimiakis-Chalkokonylis, een in Londen werkende shakuhachi-speler, die elektronica mengt met het spel op de Japanse fluit en die bij zijn openluchtoptredens bijzondere sferen weet op te roepen, die van een concert een heuse belevenis maken.

Dat lijkt mij een heel toepasselijke omschrijving om deze plaat te duiden: ik vind de plaat erg mooi, maar ik betrap er mijzelf op, dat ik geregeld zat te denken aan hoe het zou zijn als ik deze muzikante met deze muziek in passende live- en buitenomstandigheden zou kunnen meemaken. Geen idee of er hier ergens iemand met plannen in die richting rondloopt, maar mocht het er van komen, dan zal deze jongen onder geen beding thuis te houden zijn. Heel bijzondere plaat van een heel bijzondere vrouw en dito zangeres !

(Dani Heyvaert)